Ben yaşıyorsam Dünya vardır, ben hayatta değilsem Dünya yoktur

06:59 Unknown 0 Comments

Ada’dan merhabalar..bugün Kıbrıs Adasın da insanın içini titreten hafif bir esinti var! Sanırım, bugün içimden gelen yazma isteği biraz da bu güzel havadandır..

Seviyorum..yaşamayı seviyorum..çalışmayı seviyorum ve de yazmayı çok seviyorum! Uzun zamandır yazıyorum ve artık yazılarımı sizlerle paylaşmak istiyorum. Artık buradayım..sizlerleyim..

Herkesin bir hikayesi vardır elbet..benim hikayem ise; 30 yıllık ömrümde ve devamında, hiç durmadan, sonunu bir türlü bulamadığım bir sohbet. Tam bir müebbet muhabbet hesabı yani. Ve önemli olan da, kendi içimde, derinlerde bir yerlerde gerçeği biliyor olmamdır. Her an kafamda belli belirsiz düşüncelerin ne denli ciddi olabileceğini fark ettim edeli kendi kendimle sohbet etmeye başladım. Hem de olabildiğince sık ve alabildiğine uzun. Samimi ve dürüstçe bir sohbet bu. Ama dedim ya, konular ciddi. Bu beni muhtemelen deli ya da normal olmayan biri yapar..tıpkı diğer herkes, hepimiz gibi. Öyleyse yalnız değilimdir..biraz deli olmak gerekir bazen..biraz da çılgın! “Delilik, akıl sağlığı bozuk bir dünyaya ayak uydurabilmek için yapılmış akılcı bir hamledir” demişti çok sevdiğim bir yazar.. İster deli olun, ister çılgın ama önce kendinizi sevin! Gülümseyin, ne olursa olsun mutlu olmasını bilin. Unutmayın ki, hayatta sadece bir şansınız var. Kendime sürekli şu nu söylüyorum “Ben yaşıyorsam Dünya vardır, ben hayatta değilsem Dünya yoktur”..

Sevgilerimle...

Atiye xx..