Dürüstlük değerli bir mirastır...
Hayatım boyunca, bir tek şeyin peşinden koşmayı bırakmadım; “Dürüstlük”. Ve hayatıma giren her kim olursa olsun, tek bir şey bekledim; “Dürüstlük”.
Neden? Diyeceksiniz! Çünkü; “yaşamın boyunca, sözlerin senedin olsun ve dürüstlüğünden asla taviz verme” demişti hayatımda büyük bir yeri olan, o çok değerli insan!! Şimdi ise ondan geriye kalan, bu güzel öğütleri ve bir zamanlar elinden hiç düşürmediği tesbihleri, en büyük mirasım deyip bu haftaki konumu yazmaya başlamak istiyorum izninizle..
Bizler, dört dörtlük değilizdir ve bir çok yanlış yapmış olabiliriz. Yapmamız gerekenler yerine, yapmamamız gerekenleri yapmış da olabiliriz. Mükemmel değiliz ve savunmuyor olabilirizde. Ama her ne yapmış olursak olalım, “dürüstlükten” asla taviz vermeyelim..
“Aldanma insanların samimiyetine! Menfaatleri gelir her şeyden önce.. Vaad etmeseydi Allah cenneti; O’na bile etmezlerdi secde!..” diyen Mehmet Akif Ersoy’un bu anlamlı ve güzel sözü ile devam edeyim...
İnsanların sizinle olan işleri bittiği zaman, dürüstlük oyunları da bitmiş demektir. Hayatımız boyunca bir çok insanla karşılaşır, çok insan tanırız. Ya da tanıdığımızı sanırız. En büyük yanlışı ise, herkesi “kendimiz” gibi sanmakta yaparız. “Dürüst” zannetmekte yaparız..!
Gerçekler yüzümüze bir duvar gibi çarptığında ise, biraz sendeleriz. O kadar çok yalan dolan ve dürüstlük oyunları ile karşı karşıya kalırız ki; tüm öğrendiklerimize ya “yalanmış” deriz, ya da görmezden gelip, yolumuza devam ederiz. “Yalanmış” dersek, o yalanlarla geçen günlerin hesabını nasıl vereceğiz? Ya da görmezden geldiğimizde, ne kadar daha yalanla yaşamaya devam edeceğiz? O zaman dürüstlüğümüz ne olacak? Dürüstlüğümüzün karşılığı ne olacak?
İşte tüm bu sorular geliyor aklıma, konu derinleştikçe..
Bu sorular gelip de kapımızı çaldığında ise, bir dönüm noktasındayız demektir. Belki de, olmak istediğimiz yerde! Ne bir adım geri atmak isteriz, ne de ileriye gitmek. Bir adım atarsak yalana doğru, gerçekleri inkar edeceğiz. Olduğumuz yerde kalırsak, kendimize yenileceğiz.. Öyle çıkmaz bir nokta işte!! Yalan, hiç olmadığı kadar yalan, gerçek ise hiç olamayacağı kadar yalan..!
Herkes, arkadaşlarından, iş hayatındaki insanlardan, ailesinden ve eşinden her şeyden önce “dürüst” olmasını bekler. Çünkü, kimse aptal yerine konulmak, söylenen yalanlardan dolayı zor duruma düşmek ve kandırılmak istemez. Yalan, insanların kendilerini gerçeklerden kurtarmak için baş vurdukları ilk adrestir. Yalan söyledikleri zaman, kimseye zarar vermeyeceklerini ve kendilerini rahatlattıklarını sanırlar. Oysa ki, tam tersi bu yalanları bir süre sonra ok gibi kendilerine geri dönecektir..
Yalancı çobanın hikayesini hemen hemen herkes bilir. Tüm köy halkına, koyunlarını kurdun kaptığını söyleyerek ayaklandırmıştı. Bu duruma inanan köylüler, çobanın yanına gittiğinde bunun yalan olduğunu anlamışlardı. Sonrasında ise, çobanın başına gerçekten aynı olay geldiğinde kimse ona inanmamıştı ve koyunları heder olmuştu.. Burada koyunlara mı yoksa dürüstlüğün önemini acı bir şekilde öğrenen çobana mı üzülmeli??
Bu haftaki yazımı, Celalettin Tokmak’a ait güzel bir şiir ile bitireyim..
“Dürüstlük;
Ayağına prangalar vurdular,
Kör, topal buradan gitti dürüstlük,
Kaç it varsa üzerine saldılar,
Dürüstlere veda etti dürüstlük..
Gururu kırıldı rüsvay edildi,
Bir gece yarısı işgal edildi
Nikahsız, düğünsüz iğfal edildi
Derdinden kahroldu bitti dürüstlük...
Anlayan yok, tutan olmaz elinden,
Bir of çekti derinden mi derinden,
Perişan bir halde kalktı yerinden,
Kendini adliyeye attı dürüstlük...
Mahkemeye çıktı, suçlu bulundu,
İdamlıktır diye hükmü verildi,
Üç kişiyle cenazesi kılındı,
Bir ıssız mezara yattı dürüstlük...”
Bence, dürüstlük için yazılmış en güzel şiirlerden biridir ve bu kadar güzel anlatılamazdı...
Dürüstlük, hayatta insana kalabilecek en değerli mirastır. Ve insan olmanın en başta gelen gerekliliklerindendir...
Son bir söz; Her ne yaşarsanız yaşayın ama dürüstlüğünüzden asla taviz vermeyin. Yaşamınız boyunca, sözleriniz senediniz olsun. Çünkü, dürüst olduğunuz zaman bedeniniz de ruhunuz da rahat olur..
Mutlu hafta sonları...
Sevgilerimle,
Atiye Bıçak.
0 yorum: